Barcamp Yangon 2012 !

ဘားကမ့္ရန္ကုန္ 2012

ဒီႏွစ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ Organizer အျဖစ္ပါဝင္လာခဲ့တာပါ။
ေအာ္ဂႏိုင္ဇာလုပ္ခ်င္သူမ်ားအားလံုး ကိုေခၚကတည္းကပါလာခဲ့တာပါ။
အလုပ္ကိစၥနဲ႕မအားတဲ့အခ်ိန္ေတာ့မတက္ျဖစ္ပါဘူး။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြေတာ့
သြားသြားတက္ျဖစ္တယ္။ စေခၚကတည္းက ေအာ္ဂႏိုင္ဇာ က
အေယာက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္။ ပထမ မီတင္၊ ဒုတိယ မီတင္ ေတာ့
လူစံုတယ္လို႔ေျပာ၇မယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္
ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘယ္သူ႔မွကိုသိပ္မေတြ႕ေတာ့ဘူး။
တကယ့္အမာခံလူေတြပဲက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကိုေမးၾကည့္ေတာ့
မီတင္ေခၚတာ အရမ္းနီးလို႔တဲ့ ။ ကဲထားပါေလ......

ပရီဘားကမ့္
ဘားကမ့္မတိုင္ခင္ ပရီဘားကမ့္ကိုလည္းလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီၾကားမွာ Volunteers
ေခၚတာနည္းနည္းရွဳပ္သြားလို႔အစီအစဥ္ေတြ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကုန္တာလည္းပါပါတယ္။
ပြဲက စေနစမွာဆိုေတာ့ ေသာၾကာေန႔ မနက္ပိုင္းေလာက္က တစ္ေနကုန္ခြင့္ယူထားတယ္။
ဒါေပမယ့္ မနက္ပိုင္းအင္တာနက္သံုးခ်င္လို႔ ဆိုင္မွာသံုးေနတုန္း အန္တီစု
လာမယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင္မသိရဘူးေပါ့၊
ဒီသတင္းကေသခ်ာလား မေသခ်ာလားမသိ။
ေန႔လယ္ပိုင္းေတာ့ Myanmar-Infotech ကုိ
ကိုကိုရဲတို႔နဲ႕အတူတူေရာက္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွသိတယ္။
အန္တီစုတကယ္လာမယ္ဆိုတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ ပါတဲ့ပြဲမွာလာမယ္ဆိုေတာ့
နည္းနည္းေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အၾကီးေတြကပဲ
ဘယ္လိုစီစဥ္ထားတယ္ဆိုတာရွင္းျပတယ္။ အၾကီးအကဲတစ္ေယာက္ရဲ႕ Security
ျဖစ္ေတာ့ ပိုတိက်ရတာေပါ့။ အဲဒီေန႔က ခုႏွစ္နာရီေလာက္ျပန္ျဖစ္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိရွိတယ္လို႔သိရတယ္။ အဲေမ့လို႔ ပြဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ တာဝန္ယူရတဲ့အပိုင္းကေတာ့ PR and Web ျဖစ္တယ္။ သတင္းေတြ Update
တင္ရတာေပါ့။

ဘားကမ့္ရန္ကုန္ ပထမေန႔
ေျခာက္နာရီကတည္းက အိမ္ကထြက္ျဖစ္တယ္။ တစ္လမ္းတည္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျဖစ္တဲ့
တစ္ေယာက္နဲ႕ တူတူသြားျဖစ္တယ္။ ကက ငွားျပီး လမ္းမွာ
တျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ုိလည္းဝင္ေခၚတယ္။
ျပီးေတာ့ရတနာတို႔ဂါမနိတို႔ကိုလည္းဝင္ေခၚျဖစ္တယ္။ေရာက္ေတာ့
ကန္တင္းပဲအရင္ထိုင္ျဖစ္တယ္။ ၇ နာရီခြဲေတာ့ Main Hall ကိုစဝင္ျဖစ္တယ္။
အင္တာနက္လည္းမရေတာ့ Live Update လည္းလုပ္လို႔မရေသးပဲျဖစ္ေနလို႔
ဟိုေျပးလိုက္ဒီေျပးလိုက္ပဲလုပ္ေနေသးတယ္။ ရွစ္နာရီထိုးေတာ့မယ့္အခ်ိန္ Main
Conference ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔လူေတြနဲ႕ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကားေနရတာကေတာ့
အန္တီစုေရာက္ေတာ့မယ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆိုျပီးၾကားေနရပါတယ္။  Main Hall ထဲမွာ
ကိုယ့္လူေတြပဲက်န္တဲ့အခ်ိန္  NLD က လူငယ္အေစာင့္ေလးေတြစဝင္လာၾကပါျပီ။
သူတို႔ပါးေတြမွာလည္း အလံေသးေသးေလးေတြနဲ႕၊
(ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြေတာ္ေတာ္ခုန္လာတဲ့အခ်ိန္ေပါ့) ေနာက္ေတာ့
အသံေတြၾကားလိုက္ပါတယ္။ အန္တီေရာက္ျပီ အေမေရာက္ျပီဆိုျပီး၊
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္နားကေနကားဝင္လာမွန္းမသိလိုက္ဘူး။  အန္တီစု သြားမယ့္
လမ္းေၾကာင္းေတာ့သိတယ္။ ကားေတြဘာေတြၾကည့္မယ္ဆိုျပီး စဥ္းစားထားတာ အခုေတာ့
ဘယ္နားကလာလိုက္မွနး္ကိုမသိလိုက္တာ ရွစ္နာရီထိုးေတာ့ ကိုေသာင္းစုျငိမ္း
ေဘးကေနျပီးေတာ့ အန္တီစုဝင္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္
ကၽြန္ေတာ္စကားတစ္ခြန္းကိုမွတ္မိသြားတယ္။ အန္တီစု နယ္ခရီးေတြသြားေတာ့
အဲဒီကေဒသခံတစ္ေယာက္ေျပာတာကေတာ့ အန္တီလာတာဝမ္းသာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ဝမ္းနည္းတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အခါေနာင္းသြားျပီေလ။
ဆိုျပီးဖ်က္ကနဲသတိရလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အန္တီစုကေတာ့
အသက္ငယ္တဲ့ပံုစံပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွ Red Link CPE ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ Network
ၾကိဳးရွာမေတြ႕တာနဲ႕ ေနာက္မွပဲ Live Update တင္ေတာ့မယ္။ အခုေတာ့
အန္တီစုကို သြားၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္ဆိုျပီး Stage အေနာက္ကေနဝင္ျဖစ္တယ္။
အန္တီေျပာတဲ့မိန္႔ခြန္းအျပည့္အစံုကိုကိုေတာ့
www.facebook.com/barcampyangon မွာၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြနဲ႕ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ျဖစ္တယ္။ အရင္ကတည္းက
ဆံုးျဖတ္ထားတာကေတာ့ အန္တီစုနဲ႕ ဓာတ္ပံုတြဲမရိုက္ဘူးလို႔။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ သူနဲ႕တန္းတူရပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူးေလ။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ တြဲျပီးဓာတ္ပံုမရိုက္ခ်င္တာပါ။ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္က
အုပ္စုလိုက္ျဖစ္တာမို႔တြဲရိုက္ျဖစ္တာပါ။ ေနာက္ေတာ့
အန္တီစုျပန္လည္ထြက္ခြာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Main Conference
ထဲကိုတိုးဝင္လာတဲ့လူေတြကို ဝိုင္းျပီးကာေနတာနဲ႕ ဘယ္ေနရာကေန
ျပန္လည္ထြက္သြားတယ္ဆိုတာမသိလိုက္ရပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ အင္တာနက္ ရေအာင္လုပ္
ျပီးတာန႕ဲ Live Update စလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာမယ့္စာရင္းေတြကို Live Update
ေတြလုပ္ေပးရပါတယ္။ တျခား PR Team Member မ်ားကလည္း
အျပည့္အဝကူလုပ္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ပထမေန႔ေတာ့ သြားနားေထာင္ျဖစ္တဲ့အခန္းကေတာ့
ကိုေနဘုန္းလတ္ အခန္းရယ္၊ သြားေတာ့သြားျဖစ္တယ္။ ဟိုအခန္းဝင္ ဒီအခန္းဝင္ပဲ
ပီအာဆိုေတာ့လည္း ဟိုေလွ်ာက္သြားဒီေလွ်ာက္သြားနဲ႕။ ဒီႏွစ္က
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အထီးက်န္သလိုပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ခင္တဲ့
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လညး္မလာဘူး။ ဒါေပမယ့္
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕သိခြင့္ရလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။
ေဖ့ဘုတ္ထဲမွာပဲခင္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို
အျပင္မွာေတြ႕လိုက္ရလို႔ဝမ္းလည္းသာပါတယ္။ မႏ
ၱေလးသားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ခင္လုိက္ရပါတယ္။ မန္းသူ(တကယ္တမ္းေျပာရင္
ျပင္ဦးလြင္သူ) တစ္ေယာက္နဲ႕လည္းခင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဟိဟိ အဲဒီေန႔က
ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ျပန္လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုေဇာ္တို႔တျခားသူေတြကေတာ့ 19 လမ္းဆီသို႔ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါ။

ဘားကမ့္ ဒုတိယေန႔
ခုႏွစ္နာရီထြက္မယ္လို႔ခ်ိန္းထားၾကပါတယ္။ အိမ္ကလည္းေစာေစာႏိုးပါတယ္။
ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ႏိုးတယ္။ ဒါေပမယ့္ေစာလို႔ဆိုျပီးဆက္အိပ္ရာကေန
ခုႏွစ္နာရီ အတိမွလန္႔ႏိုးပါတယ္။ ျမန္ျမန္
မ်က္ႏွာသစ္၊ေရခ်ိဳး၊အဝတ္စားျမန္ျမန္ဝတ္ျပီးထြက္လာပါတယ္။
ထံုးစံအတိုင္းမုန္႔စားျပီး Live Update စလုပ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ Topic
ေတြထဲမွာ စိတ္အဝင္စားဆံုး တစ္ခုပါတယ္။ Film Festival မွာ The Best of
Animation ဆုရသြားတဲ့ Omni Group ကေနျပီးေတာ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြလာရွဲတဲ့
တိုးပစ္ပဲ ။ ရေအာင္သြားတယ္။ သူတို႔ဘယ္လိုေတြဆြဲခဲ့လဲဆိုတာေတြ
ေသခ်ာရွင္းလင္းေျပာျဖစ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ကေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ How to
disorganize Barcamp? ဆိုျပီး ဘားကမ့္ ေအာ္ဂႏိုင္ဇာမ်ားက
ဒီပြဲမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့အခက္အခဲေတြကိုဟာသ ပံုစံမ်ိဳးေျပာသြားတဲ့ တိုးပစ္မွာ
ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုညီလင္းဆက္တို႔
ကိုေနဘုန္းလတ္ ကိုေဇာ္တို႔ေျပာတဲ့ IT နဲ႕ဆိုင္တဲ့ NGO ဖြဲ႕ဖို႔ဆိုျပီး
ေျပာတဲ့ Topic ကိုသြားနားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့
ပိတ္ပြဲက်င္းပေတာ့မယ္ဆိုလို႔အေရွ႕မွာေနရာယူျဖစ္တယ္။
မဲေတြေဖာက္၊ဆုေတြေပးတဲ့အခ်ိန္ေတာ့ လူကေတာ္ေတာ္ေလးကိုပင္ပန္းေနပါျပီ။
အသံေတြလည္းဝင္ေနပါျပီ။ ေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္ျဖစ္တဲ့ ဘီယာကမ့္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
မေသာက္တက္ပါဘူး။ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္နဲ႕ ေဖ်ာ္ရည္ပဲေသာက္ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးကေတာ့ မန္းမွာလုပ္တဲ့အတိုင္း ကာရာအိုေက အစီအစဥ္ပါ။
လူကအရမ္းကိုပန္းေနလို႔ကေတာင္မကႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ကားေတြေနာက္က်တာနဲ႕ကိုယ့္ဟာကိုယ္လူစုျပီးျပန္ဖို႔စီစဥ္ပါတယ္။
စီစဥ္ေနတုန္း ကားေတြေရာက္လာတာနဲ႕ ကားနဲ႕ပဲျပန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကားမွာလည္း
သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုတဲ့လူေတြနဲ႕ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ဘားကမ့္ပါ။

ျပန္ေနရင္းနဲ႕စဥ္းစားတယ္။ ငါေရာဒီဘားကမ့္ကေနဘာရလိုက္လဲ၊ ပထမတစ္ခုက ဒီလို
အိုင္တီသမားအကုန္နီးပါးနဲ႕ တစ္ေနကုန္နီးပါေပ်ာ္လိုက္ပါးလိုက္လုပ္ျဖစ္တယ္။
မိတ္ေဆြေတြလည္းရလိုက္တယ္။ Omni က Share တဲ့ Knowledge
လည္းရလိုက္လို႔တန္ပါတယ္။ အိမ္ကိုေတာ့
ကိုးနာရီခြဲေလာက္ျပန္ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။လူကေတာ္ေတာ္ေလးေဒါင္းေနပါတယ္။
ျပန္လာအဝတ္အစားလဲေျခလက္မ်က္ႏွာေဆးျပီးေတာ့ တန္းအိပ္ေတာ့တာပဲ။

ဘားကမ့္ေနာက္တစ္ေန႔
အလုပ္ကေနခြင့္ယူထားတာမ်ားေနေတာ့ အလုပ္ပဲအိပ္ရာထတာနဲ႕လာျဖစ္ပါတယ္။
အိပ္ရာထကတည္းက လူက ေခါင္းထဲမွာ လည္ေနတယ္။ လမ္းေတာင္မေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး။
အိပ္လည္းအိပ္ခ်င္တယ္။ အလုပ္မွာလည္းအရမ္းအိပ္ငိုက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
ေရျပန္ခ်ိဳး၊ ထမင္းစားျပီး ကၽြဲရိုင္း ေသာက္ရတယ္။ အဲဒါေတာင္
ေကာင္းေကာင္းမေထာင္ႏိုင္ေသးဘူး။ ညစာရင္းေတြလုပ္ေတာ့လည္း
အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္၊ ညက်ေတာ့ ေဆးခန္းသြားျပရ(ဘားကမ့္မစခင္ကတည္းက
ဆိုးေနတဲ့ေခ်ာင္းေရာ၊ Weakness အတြက္လည္းျပရပါေတာ့တယ္။) ဆရာဝန္ကလည္း
ေဆးေပးလိုက္တာ 5 လံုး သံုးလံုးေလာက္က အၾကီးၾကီးေတြ အရမ္းလည္းခါးတယ္။
ေနာက္ေတာ့ အိပ္ရပါေတာ့တယ္။
ဒီကေန႔မနက္(အဂၤါေန႔)မွပဲေသခ်ာလမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာဝန္ေပးတဲ့ေဆးကိုေသာက္ေတာ့ ပိုပင္ေတာ့ပင္ပန္းတ္ယ။
အရင္ကလိုေခ်ာင္းသိပ္မဆိုးေတာ့ေပမယ့္။
မေကာင္းေသးဘူးလို႔ပဲသတ္မွတ္ရေတာ့မွာပါ။

ဘားကမ့္မွာ စိတ္မေကာင္းဆံုးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မလာတာရယ္။ ကိုသီဟရဲ႕
အိုင္တီေလာေတြအေၾကာင္းေျပာတဲ့ အခန္းကိုမတက္လိုက္ရတာေရာ။ မအဲမြန္အခန္းကို
အျပည့္အဝနားမေထာင္လိုက္ရတာေရာ၊ ဒီႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ Organize လုပ္ျပီး
ေသခ်ာ Organize မက်ျဖစ္တဲ့ပြဲေလးပါ။အရင္မီတင္တုန္းကတည္းက
မပ်က္ေသးတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ၊ကေတာ့ အခုထိ မျပတ္ေသးပါဘူး။
ေနာက္ႏွစ္ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့ရင္ေတာ့
ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္လို႔ေျပာရင္းနိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ Valentines ကေတာ့ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ပါ၊ဘာမွမလုပ္ျဖစ္တာနဲ႕စာရင္
ဘာမွမလုပ္တာပါလို႔ေျပာရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ 18
ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔အေဖ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုခ်န္သြားတဲ့(ကြယ္လြန္)သြားတဲ့ရက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
မနက္အေစာၾကီး အိမ္ကအျမဲလွဴေနတဲ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာသြားျပီးဆြမ္းကပ္ျဖစ္ပါတယ္။
အေဖလည္း ေရာက္ရာအရပ္ကသာဓုေခၚႏိုင္ပါေစ။
အားလံုးကိုေက်းဇူးပါ

ဘားကမ့္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာသိသြားတာတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ "
ငါဘာမွမသိေသးဘူး" ဆိုတာရယ္ "ငါၾကိဳးစားရဦးမယ္
"ဆိုတဲ့အသိေလးေတြေတာ့ရခဲ့ပါတယ္။

ျပည့္စံု