ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာ ၀ီကီပြဲသြားခဲ့သည္။

သြားဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တာကေတာ့မေန႔ကညမွပါပဲ။ဒီသတင္းၾကားၾကားျခင္မွာေတြေ၀ေနေသးတယ္။သြားမယ္သူကကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း။သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းမလိုက္
ဒါနဲ႔ပဲမနက္ေစာေစာအိပ္ရာထတယ္။အိမ္ကိုထမင္းဘူးျပင္ခိုင္းတယ္။ျပီးေတာ့စထြက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ရဲဲ႔အခ်စ္ဆံုးလြယ္အိတ္ကိုလြယ္ျပီးသြားပါတယ္။လမ္းထိပ္လည္းေရာက္ေရာ
ေခ်ာ္လဲက်ပါေလေရာ။ေအာ္ ဒါနာဂစ္ရဲေနာ္ဆက္တြဲအက်ိဳးဆက္ပဲလို႔မွတ္ျပီးဆက္သြားပါတယ္။မနက္8နာရီေလာက္ကေပါ့။အဲဒါေနရာကအသုပ္ဆိုင္အေရွ႔ဆိုေတာ့ ၀ိုင္းၾကည့္ၾကပါေလေရာ။ေအာ္ ကံဆိုးတဲ့ငါပါလား။ ဒဏ္ရာကေတာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီေလးျပဲသြားတယ္။နည္းနည္းပြန္းသြားတယ္(ဒူးနဲ႔လက္)ဆက္သြားပါတယ္။
51 စီးတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့8 နာရီခြဲေနျပီ။မွီမွမွီပါ့မလားဆိုျပီးဆက္သြားတယ္။ေရာက္တယ္။မစေသးဘူး။ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ႔။9 နာရီေက်ာ္ေနျပီ။စေတာ့9 နာရီခြဲေနျပီ။မိန္႔ခြန္းေတြအသီးသီးေျခြခ်တယ္။ေဆြးေႏြးၾကတယ္။အဲဒီထဲမွာစိတ္၀င္စားတာကေတာ့ Myanmar Wikipedia Support Team ပဲ။ဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ေျပာၾကပါ။၀င္ပါမယ္လို႔။Member ေနာ္။ဒါနဲ႔ပဲ အလုပ္သြားရမွာမို႔လို႔အဆံုးထိနားမေထာင္ပဲျပန္လာလိုက္ရတယ္။ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတြတစ္ပတ္တစ္ခါ လုပ္ေပးရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ေတြးျပီးျပန္လာလိုက္တယ္။ကားေစာင့္တယ္။12ထိုးေနျပီ။ျမန္ျမန္သြားမွပဲဆိုျပီး ဆိုက္ကားငွားလိုက္ရတယ္။ဒီလိုနဲ႔ပဲအလုပ္ကို 12နာရီခြဲေက်ာ္မွေရာက္ေတာ့တယ္။ေတာ္ပါေသးတယ္ မန္ေနဂ်ာမေအာ္လို႔။ေရႊတိဂံုဘုရားကိုဆုေတာင္းခဲ့တဲ့အက်ိဳးကိုး။http://my.wikipedia.org မွာ Gipsy ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ အဖြဲ၀င္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ေတာ္ျပီေနာ္လက္ေညာင္းသြားလို႔။
ဒီကေန႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဘ၀မွာမွတ္ေက်ာက္တင္ခံရျပီ။(ေခ်ာ္က်လို႔)